Dobra zmiana
Łódź 30.04.2025, g. 11:00
od 40.00 pln
Dobra zmiana
Scenariusz, reżyseria, muzyka: Jakub Przebindowski
Scenografia: Witold Stefaniak
Kostiumy: Justyna Petelicka
Obsada: Małgorzata Goździk, Marta Jarczewska, Monika Kępka, Arkadiusz Wójcik, Sebastian Jasnoch, Jakub Kotyński
Jak zrobić interes życia? Co, jeśli nasz misterny plan okaże się niedoskonały? Czy po raz kolejny nieocenione okaże się wsparcie Nadii, która wie, jak skutecznie porządkować życie swoich pracodawców?
„Dobra zmiana” to kolejna odsłona komediowego cyklu, którego bohaterką jest pomoc domowa Nadia. Sztuka rozgrywa się w łódzkich realiach – przyglądamy się zamożnym mieszkańcom przestronnych apartamentów wypełnionych nowoczesnym designem i dziełami sztuki współczesnej. Fabuła skłania nas do refleksji - ile jesteśmy w stanie zaryzykować i poświęcić, żeby osiągnąć cel? Czy warto udawać kogoś, kim nie jesteśmy?
„Dobra zmiana” to prapremiera sztuki napisanej przez Jakuba Przebindowskiego dla Teatru Powszechnego w Łodzi – Polskiego Centrum Komedii.
Scenariusz, reżyseria, muzyka: Jakub Przebindowski
Scenografia: Witold Stefaniak
Kostiumy: Justyna Petelicka
Obsada: Małgorzata Goździk, Marta Jarczewska, Monika Kępka, Arkadiusz Wójcik, Sebastian Jasnoch, Jakub Kotyński
Jak zrobić interes życia? Co, jeśli nasz misterny plan okaże się niedoskonały? Czy po raz kolejny nieocenione okaże się wsparcie Nadii, która wie, jak skutecznie porządkować życie swoich pracodawców?
„Dobra zmiana” to kolejna odsłona komediowego cyklu, którego bohaterką jest pomoc domowa Nadia. Sztuka rozgrywa się w łódzkich realiach – przyglądamy się zamożnym mieszkańcom przestronnych apartamentów wypełnionych nowoczesnym designem i dziełami sztuki współczesnej. Fabuła skłania nas do refleksji - ile jesteśmy w stanie zaryzykować i poświęcić, żeby osiągnąć cel? Czy warto udawać kogoś, kim nie jesteśmy?
„Dobra zmiana” to prapremiera sztuki napisanej przez Jakuba Przebindowskiego dla Teatru Powszechnego w Łodzi – Polskiego Centrum Komedii.
Nie trzeba było tego mówić
Łódź 30.04.2025, g. 19:15
od 50.00 pln
Nie trzeba było tego mówić
Salomé Lelouch
"Nie trzeba było tego mówić"
Przekład: Bogusława Frosztęga
Reżyseria: Jakub Przebindowski
Scenografia: Wojciech Stefaniak
Kostiumy: Anna Poniewierska
Wizualizacje i animacje: Hektor Werios
Obsada: Marta Jarczewska, Monika Kępka, Karolina Kleniewska, Kamil Suszczyk, Arkadiusz Wójcik, Artur Zawadzki
Autorka sztuki Salomé Lelouch jest aktorką, reżyserką i dramaturżką, córką scenarzysty i reżysera Claude’a Lelouch – jednego z najważniejszych twórców francuskiego kina, laureata prestiżowych nagród filmowych, w tym Złotej Palmy w Cannes, Złotego Globu czy Oscara (m.in. za film „Kobieta i mężczyzna” z 1966 roku).
W sztuce „Nie trzeba było tego mówić” Lelouch przygląda się współczesnym relacjom i konwenansom. Leitmotivem sztuki jest pytanie, do którego nawiązuje również tytuł sztuki - czy na pewno o wszystkim należy mówić głośno?
- „To próba przyjrzenia się temu, jak szczerość i wolność funkcjonują we współczesnych związkach partnerskich. Czy schematyczne konwenanse, którym poddajemy się mimowolnie, nie niszczą tego, co najważniejsze w ludzkich relacjach- bliskości, czułości, uwagi? Czy, uciekając w prozaiczną sferę życia, podświadomie nie uciekamy przed odpowiedzialnością za drugą osobę? Na ile jesteśmy w stanie zaakceptować partnera/partnerkę, nie narzucając im swojego wyobrażenia na jego temat tego, co powinien, co wypada, co obowiązuje? W ciągłym ruchu, wynikającym z ustawicznej rewolucji technicznej, tworzymy nowe formy komunikacji, które jednak nie stanowią panaceum na pogłębiające się poczucie osamotnienia. Lelouch znakomicie dotyka tego problemu, tworząc z pozoru zwykłe historie, w których bohaterowie próbują odnaleźć siebie, a nowe zjawiska społeczne stanowią pretekst do przyjrzenia się teraźniejszości" – mówi reżyser sztuki Jakub Przebindowski.
Sztuka Lelouch szuka odpowiedzi na pytanie, jak budować dojrzałą relację dwóch osób, która pozwala zachować odrębność oraz odmienne punkty widzenia – zarówno na codzienne, błahe sprawy, jak i na tematy fundamentalne.
W spektaklu wykorzystywane są wyroby tytoniowe.
Wstęp na przedstawienie wystawiane na Małej Scenie po jego rozpoczęciu jest niemożliwy.
Salomé Lelouch
"Nie trzeba było tego mówić"
Przekład: Bogusława Frosztęga
Reżyseria: Jakub Przebindowski
Scenografia: Wojciech Stefaniak
Kostiumy: Anna Poniewierska
Wizualizacje i animacje: Hektor Werios
Obsada: Marta Jarczewska, Monika Kępka, Karolina Kleniewska, Kamil Suszczyk, Arkadiusz Wójcik, Artur Zawadzki
Autorka sztuki Salomé Lelouch jest aktorką, reżyserką i dramaturżką, córką scenarzysty i reżysera Claude’a Lelouch – jednego z najważniejszych twórców francuskiego kina, laureata prestiżowych nagród filmowych, w tym Złotej Palmy w Cannes, Złotego Globu czy Oscara (m.in. za film „Kobieta i mężczyzna” z 1966 roku).
W sztuce „Nie trzeba było tego mówić” Lelouch przygląda się współczesnym relacjom i konwenansom. Leitmotivem sztuki jest pytanie, do którego nawiązuje również tytuł sztuki - czy na pewno o wszystkim należy mówić głośno?
- „To próba przyjrzenia się temu, jak szczerość i wolność funkcjonują we współczesnych związkach partnerskich. Czy schematyczne konwenanse, którym poddajemy się mimowolnie, nie niszczą tego, co najważniejsze w ludzkich relacjach- bliskości, czułości, uwagi? Czy, uciekając w prozaiczną sferę życia, podświadomie nie uciekamy przed odpowiedzialnością za drugą osobę? Na ile jesteśmy w stanie zaakceptować partnera/partnerkę, nie narzucając im swojego wyobrażenia na jego temat tego, co powinien, co wypada, co obowiązuje? W ciągłym ruchu, wynikającym z ustawicznej rewolucji technicznej, tworzymy nowe formy komunikacji, które jednak nie stanowią panaceum na pogłębiające się poczucie osamotnienia. Lelouch znakomicie dotyka tego problemu, tworząc z pozoru zwykłe historie, w których bohaterowie próbują odnaleźć siebie, a nowe zjawiska społeczne stanowią pretekst do przyjrzenia się teraźniejszości" – mówi reżyser sztuki Jakub Przebindowski.
Sztuka Lelouch szuka odpowiedzi na pytanie, jak budować dojrzałą relację dwóch osób, która pozwala zachować odrębność oraz odmienne punkty widzenia – zarówno na codzienne, błahe sprawy, jak i na tematy fundamentalne.
W spektaklu wykorzystywane są wyroby tytoniowe.
Wstęp na przedstawienie wystawiane na Małej Scenie po jego rozpoczęciu jest niemożliwy.